اقتصاد کشور مالزی

اقتصاد مالزی به سرعت در حال رشد است. هم اکنون سی و ششمین اقتصاد بزرگ جهان متعلق به مالزی‌ست. گویی موفقیت در آسیای شرقی، مسری است. این اقوام توانسته‌اند بیش از 24 درصد از تجارت کل دنیا را در دست بگیرند که مالزی نیز جزو همین کشورهای موفق و پیشرو می‌باشد.

تاریخ اقتصاد مالزی

مالزی حتی پیش از استقلال یافتن، به تجارت با اقوام دیگر می‌پرداخت. انواع ادویه و ظروف چینی از کالاهای تجاری مالزی بود که طی قرن‌های اخیر معامله می‌شد. تجارت ادویه، ترشی جات و… ادامه داشت تا اینکه در قرن هفدهم، ذخایر بزرگی از قلع در چندین ایالت مالزی پیدا شد. 

در دوره‌ای از تاریخ که بریتانیایی‌ها بر مالزی حکومت می‌کردند، خرمای روغنی و درختان کائوچو نیز جزو مقاصد اصلی بازرگانی قلمداد می‌شد. همچنین مالایا به عنوان بزرگترین تولیدکننده قلع شهرت یافت. در واقع این 3 کالای اصلی یعنی قلع، کائوچو و خرمای روغنی سبب رشد اقتصادی مالزی گردید.

پیشرفت اقتصاد مالزی

از سال 1970 اقتصاد مالزی با صادرات مواد خامی مانند قلع و لاستیک پیش رفت؛ تا اینکه رفته رفته این کشور تبدیل به یک تولیدکننده بزرگ روغن پالم و لاستیک شد. البته مالزی امروزه یکی از بزرگترین صادرکنندگان نفت، گاز و چوب‌های سخت تجاری در جهان است.

یکی از راهکارهای رشد اقتصادی کشور مالزی، استفاده از نیروی کار تحصیل کرده، ثبات سیاسی، افت ارزش پول و زیرساخت‌های توسعه یافته است. به این چند دلیل سرمایه گذاران خارجی مانند ژاپنی‌ها و تایوانی‌ها جذب اقتصاد مالزی شدند.

از مهم‌ترین استراتژی‌های دولت مالزی که از اوایل دهه 1970 اجرا شد، استراتژی تجدید ساختار اجتماعی و اقتصادی است. با این برنامه که به نام سیاست توسعه جدید یا NDP معروف است، تعادل بین اهداف، رشد اقتصادی و توزیع مجدد ثروت انجام می‌شود.

هدف از پیاده‌ سازی این استراتژی توسعه مهارت‌های مدیریتی و کارآفرینی افراد بومی بوده است. از اجزای اصلی این سیاست، می‌توان به خصوصی‌سازی فعالیت‌های عمومی مانند شرکت‌های هواپیمایی، خودروسازی، مخابرات، شرکت‌های برق و راه‌ آهن اشاره کرد.

منابع تجاری مالزی

مالزی یک کشور غنی است. استخراج نفت، بخش قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد. عمده‌ترین کالاهای فلزی مانند آلومینیوم، مس، آهن و قلع می‌باشد. در امتداد دامنه‌های غربی شبه جزیره مالزی، قلع یافت می‌شود. معدن مس کشور مالزی نیز غرب صباح است. ارزشمندترین منابع معدنی مالزی یعنی گاز و نفت از سواحل شمال شرقی ساراواک و ساحل غربی صباح استخراج می‌شود.

همچنین مالزی کشوری خودکفا در تولید انرژی شناخته شده! از آنجایی که بارندگی در مالزی فراوان بوده و شیب‌های مناسبی در رودخانه‌ها وجود دارد، این کشور به راحتی می‌تواند انرژی برق تولید کند. در منطقه ساراواک سد بزرگی بر روی رودخانه بالوئی ساخته شده که مکان مناسبی برای تولید انرژی برق مالزی است.

جنگل های انبوه؛ عاملی تاثیرگذار در اقتصاد مالزی

جنگل‌های وسیع مالزی کمک بسیاری به اقتصاد این کشور نموده است. کشوری سرسبز که همواره درختان بلندقامتی در آن رشد می‌کند و این موضوع سبب رشد اقتصادی کشور مالزی شده است. مناطق صباح و ساراواک بخش بزرگی از تولید چوب را به خود اختصاص داده‌اند. از طرفی دولت برای سرسبز ماندن این کشور شروع به راه اندازی طرح درخت کاری نموده است.

تاثیر ماهیگیری در اقتصاد مالزی

از دهه 1970 صنعت ماهیگیری با کمک قایق‌های پیشرفته و مکانیزه گسترش پیدا کرد. امروز مالزی به یک مرکز عالی برای ماهیگیری تبدیل شده است که در سال 1980 به اوج خود رسید. این روند ادامه داشت تا اینکه از اوایل قرن بیست و یکم دولت مالزی یک دهم تولید ماهی را از آبزی‌پروری تامین می‌کند.

ساخت و تولید در مالزی

ساخت و تولید در مالزی، از دهه 1970 با هدف تولید کالاهای صادراتی و فاصله گرفتن از واردات رشد عجیبی پیدا کرد. همچنین از اوایل قرن 21 به بعد رشد خوبی در ساخت ماشین آلات پیشرفته، لوازم خانگی، تولید مواد شیمیایی، منسوجات و تجهیزات الکترونیکی به چشم می‌خورد.

کار و مالیات در مالزی

با توجه به رشد اقتصادی مالزی، تقاضا برای نیروی کار نیز افزایش یافت. از طرفی به دلیل کمبود نیروی کار، افزایش دستمزدها برای کارگران اتفاق افتاد که دولت مجبور به جذب نیروهای کار خارجی مانند اندونزی‌ها، فیلیپینی‌ها، بنگلادشی‌ها و تایلندی‌ها شد. همواره کشور مالزی برای اقامت عالی‌ست؛ چون دستمزد خوبی برای افراد تحصیل‌کرده در نظر می‌گیرد.

یکی از سیاست‌های اقتصادی کشور مالزی، افزایش درآمد برای مخارج دولتی است. البته بخش عمده‌ای از این درآمد از طریق مالیات تامین می شود. از طرفی بودجه ملی مالزی از مالیات‌های غیرمستقیم مانند عوارض و گمرک تامین می‌گردد.